Σε επίθεση του κοινού τετράνυχου σε μεγάλα φυτά, τα φύλλα αρχικά μαραίνονται και κατόπιν πέφτουν. Ο τετράνυχος έχει τέσσερα ζεύγη ποδιών ενώ η προνύμφη του έχει τρία. Είναι έντομο αραχνοειδές, δύσκολα ορατό με γυμνό μάτι.

Η μείωση που προκαλεί στην παραγωγή είναι σημαντική. Αν ο τετράνυχος εξαπλωθεί σε όλο το φυτό, αυτό καταστρέφεται. Στα μικρότερα φυτά η επίθεση είναι ολοκληρωτική και μοιραία. Ξεραίνονται από τον βλαστό τους σε ελάχιστο χρόνο. Επιτίθεται σε λαχανόκηπους (αγγουριές, ντοματιές, κ.λπ.), σε αμπέλια, στα εσπεριδοειδή, σε καλλωπιστικά φυτά και σε λουλούδια. Αναπτύσσεται ιδιαίτερα εύκολα στις υπαίθριες καλλιέργειες και στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες.

Σε μια συμβατική καλλιέργεια, ο τετράνυχος καταπολεμάται με ακαρεοκτόνα (εντομοκτόνα κατάλληλα για ακάρεα). Το κάθε ακαρεοκτόνο μπορεί να επιδρά σε συγκεκριμένες καλλιέργειες. Η καταπολέμηση αυτή είναι αρκετά δαπανηρή. Αυτό συμβαίνει, κατά κύριο λόγο, επειδή ο τετράνυχος αναπτύσσει, σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, ανθεκτικότητα στο εντομοκτόνο και αυτό με τη σειρά του παύει να είναι αποτελεσματικό. Με τον καιρό, οι αλλεπάλληλες χρήσεις ακαρεοκτόνων που απαιτούνται για τον έλεγχό του οδηγούν σε όλο και μεγαλύτερη ανθεκτικότητα του τετράνυχου. Επιπλέον, καταστρέφουν τα ωφέλιμα έντομα που θα μπορούσαν από μόνα τους, σε ικανοποιητικό πληθυσμό, να οδηγήσουν στην βιολογική καταπολέμηση του τετράνυχου. Μιλάμε για το Phytoseiulus persimilis, τον αρπακτικό τετράνυχο που αποδεκατίζει κυριολεκτικά τον Tetranychus urticae.