Βιολογικά σύκα

Η συκιά αναπτύσσεται και ευδοκιμεί σε διάφορα εδάφη και κλίματα που διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους. Πιο συγκεκριμένα, μπορεί να αναπτυχθεί σε ξηρά κλίματα με πετρώδες έδαφος και χαμηλό υψόμετρο αλλά και σε ορεινές περιοχές (ακόμα και πάνω από τα 1500μ σε υψόμετρο). Προτιμά όμως εδάφη με καλή αποστράγγιση και ουδέτερο ή ελαφρώς αλκαλικό PH και σχετικά υψηλές θερμοκρασίες (χωρίς παρατεταμένο παγετό και πολλές χιονοπτώσεις).

Το δέντρο της συκιάς ζει ως και 60 χρόνια, η καρποφορία του όμως ξεκινάει από το 4^ο ή 5^ο έτος και αυξάνεται σταδιακά μέχρι και το 30^ο έτος ηλικίας του δέντρου.

Η ιστορία της Συκιάς

Τα απολιθώματα φύλλων συκιάς και τα απανθρακωμένα σύκα που βρέθηκαν σε περιοχές της Ευρώπης μας γνωστοποίησαν ότι το δέντρο αυτό υπήρχε από τους προϊστορικούς χρόνους. Είναι ακόμα γνωστό ότι το σύκο ήταν από τα αγαπημένα φρούτα της αρχαιότητας και ιδιαίτερα στον Ελλαδικό χώρο.

Αναφορά στη συκιά και στον καρπό της γίνεται σε διάφορα αρχαία συγγράμματα. Θεωρείται ότι το φυτό πρωτο-καλλιεργήθηκε στη ζώνη της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Στη συνέχεια διαδόθηκε στην αρχαία Ελλάδα. Εκεί, τα σύκα έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της παραδοσιακής μεσογειακής δίαιτας αφού έγινε άμεσα κατανοητή η μεγάλη θρεπτική τους αξία και εκτιμήθηκε η υπέροχη γεύση τους.

Από την Αρχαία Ελλάδα η χρήση του σύκου εξαπλώθηκε σε όλη τη Μεσόγειο και την Αδριατική και πέρασε σιγά-σιγά στην υπόλοιπη Ευρώπη. Έχουμε πλούσια αναφορά στη συκιά σε αρχαιοελληνικά, ρωμαϊκά και, αργότερα,  βιβλικά κείμενα. Στην αρχαιότητα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Ρώμη τα σύκα θεωρούνταν ιερά φρούτα.

Στην Αμερικάνικη ήπειρο το σύκο βρέθηκε πολύ αργότερα. Ταξίδεψε μαζί με τους Ισπανούς θαλασσοπόρους στις αρχές του 16ου αιώνα. Εύκολο και ανθεκτικό δέντρο η συκιά, ευδοκίμησε σε όλα τα εύκρατα κλίματα του πλανήτη. Έτσι, στις μέρες μας, εκτός από την Αμερική (και συγκεκριμένα την Καλιφόρνια) σύκα παράγουν και εξάγουν σε μεγάλες ποσότητες οι χώρες γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου όπως η Τουρκία, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία.

Τα σύκα αποτελούν μια καλή πηγή καλίου, ενός στοιχείου που βοηθά στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Επίσης η περιεκτικότητά τους σε ασβέστιο βοηθά στην πρόληψη της οστεοπόρωσης. Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και είναι καλή πηγή βιταμίνης B6 και μαγγανίου.

Τα φύλλα της συκιάς, έχει αποδειχθεί, ότι έχουν αντιδιαβητικές ιδιότητες. Μειώνουν το ποσό της ινσουλίνης που χρειάζονται τα άτομα με διαβήτη που κάνουν ενέσεις ινσουλίνης. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη διατροφή, πολύ δύσκολα όμως θα βρείτε συνταγές με φύλλα συκιάς. Χρησιμοποιούνται συνήθως για τύλιγμα άλλων τροφών.

Σε μελέτες που έγιναν σε ζώα, έχει αποδειχθεί ότι τα φύλλα συκιάς μειώνουν τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων, ενώ σε μελέτες που έγιναν σε δοκιμαστικό σωλήνα τα φύλλα συκιάς εμπόδισαν την ανάπτυξη ορισμένων τύπων καρκινικών κυττάρων. Δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί ποιες ακριβώς είναι οι ουσίες των φύλλων που έχουν αυτές τις ιδιότητες.